In memoriam

Urodził się w 1967 r. w Żninie. Studia magisterskie w zakresie wychowania fizycznego ukończył w Zamiejscowym Wydziale Kultury Fizycznej poznańskiej AWF w Gorzowie Wlkp. (1994), a studia trenerskie w AWF Poznań (1997). W 1994 r. rozpoczął pracę zawodową w uczelni. Pracę doktorską z zakresu fizjologii wysiłku fizycznego obronił w AWF Poznań (2005), zaś stopień naukowy doktora habilitowanego uzyskał w 2016 r.

W swoim dorobku posiadał liczne publikacje naukowe, których tematyka dotyczyła wybranych aspektów wysiłku fizycznego w różnych dyscyplinach sportowych. Wyniki jego prac dotyczyły głównie oceny przejawiania zdolności motorycznych oraz  uwarunkowań aktywności fizycznej u osób zróżnicowanych pod względem wieku, płci oraz rodzaju aktywności. Był dyrektorem ds. Kształcenia i Doskonalenia Trenerów oraz egzaminatorem w Polskim Związku Tenisowym. Wchodził w skład Rady ds. Kształcenia i Doskonalenia Trenerów PZT. W ZWKF pełnił następujące funkcje: Wydziałowego Koordynatora ds. Studiów Zagranicznych, kierownika zakładu oraz Prodziekana ds. Studiów (2019–2020). W latach 2020–2023 był Dziekanem gorzowskiej Filii, kierował także Zakładem Wychowania Fizycznego i Sportu.

Zmarł 13 kwietnia 2023 r.

Urodził się w 1931 r. w Bydgoszczy. Kształcił się i pracował w Poznaniu. Ukończył Liceum Spółdzielcze (1951), a potem w latach 1951–1954 studiował w Wyższej Szkole Wychowania Fizycznego (obecna AWF Poznań), magisterium obronił w 1957. W 1965 r. uzyskał stopień naukowy doktora na Wydziale Wychowania Fizycznego w AWF w Warszawie.

W latach 1971–1974 kierował Filią WSWF w Gorzowie Wlkp., jako pełnomocnik Rektora ds. Filii, a od 1 stycznia 1972 r. jako prorektor ds. Filii.

Zajmował się rekreacją ruchową, badaniami wydolności pracowników różnych zawodów oraz szkoleniem animatorów rekreacji w zakładach pracy. Jego wielką pasją – obok rekreacji – była gimnastyka, którą uprawiał w Ogniwie Poznań. Był prezesem Okręgowego Związku Gimnastyki. Od 1971 r., przez 28 lat, prowadził popularną audycję radiową Gimnastyka poranna przy radiu, którą ćwierć wieku wcześniej zapoczątkował Karol Hoffmann.

Zmarł 5 września 2021 r.

Urodził się w 1946 r. w Raszkowie. W 1965 r. ukończył Liceum Pedagogiczne w Sandomierzu, następnie studiował na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Warszawskiego. Po skończeniu studiów w 1970 r. zamieszkał w Gorzowie.

W 1973 r. został asystentem w Filii poznańskiej Akademii Wychowania Fizycznego. Prowadził zajęcia ze studentami z filozofii, socjologii, etyki, metodologii badań naukowych oraz w ramach seminarium magisterskiego. Pracę doktorską obronił w 1978 r. W 1985 r. w AWF w Warszawie uzyskał stopień doktora habilitowanego nauk o kulturze fizycznej z zakresu socjologii sportu.

W uczelni pełnił kilka ważnych funkcji: prorektora ds. kształcenia zamiejscowego (1999–2003), dziekana Zamiejscowego Wydziału Wychowania Fizycznego (1987–1990), kierownika Katedry Nauk Humanistycznych, kierownika Zakładu Nauk Społecznych, kierownika Pracowni Filozofii i Socjologii.

Zmarł 11 lutego 2017 r.

Urodził się w 1929 r. w Lesznie Wlkp. W latach 1950–1953 studiował w Wyższej Szkole Wychowania Fizycznego w Poznaniu, w której uzyskał w 1954 r. stopień magistra wychowania fizycznego.

Po ukończeniu studiów podjął pracę w macierzystej Uczelni. Początkowo był asystentem w Zakładzie Historii i Organizacji Kultury Fizycznej, gdzie pracował pod kierunkiem prof. Zdzisława Grota. W 1963 r. obronił pracę doktorską w UAM w Poznaniu. Zajmował się problematyką historii kultury fizycznej w organizacjach młodzieżowych oraz w Wielkopolsce. W 1972 r. uzyskał habilitację w AWF w Warszawie. W 1978 r. uzyskał tytuł profesora.

W 1976 r. został prorektorem ds. Filii poznańskiej AWF (1976–1984), a następnie prorektorem (1984–1987) ds. Zamiejscowego Wydziału Wychowania Fizycznego w Gorzowie Wlkp. Był także kierownikiem zakładu, katedry, które to funkcje pełnił do 2000 r. Opublikował ponad 160 prac naukowych, w tym 11 monografii naukowych oraz 11 opracowań współautorskich.

Zmarł 30 grudnia 2016 r.

Urodził się w 1932 r. w Szamocinie. W latach 1951-1954 był studentem Wyższej szkoły Wychowania Fizycznego w Poznaniu. Równolegle zajmował się sportem, początkowo w rodzinnym Szamocinie, a następnie uprawił lekkoatletykę w KKS „Lech” Poznań. Po ukończeniu studiów z nakazu pracy został nauczycielem w Liceum Pedagogicznym w Szczecinku (1954-1960). Następnie wykładał w Studium Nauczycielskim w Kołobrzegu (1960-1971), gdzie w latach 1968-1971 pełnił funkcję zastępcy dyrektora tej placówki. Pracę w AWF rozpoczął w 1971 r.

Po uzyskaniu doktoratu w macierzystej uczelni w 1970 r. osiągnął habilitację w AWF Warszawa w 1981 r., a następnie uzyskał tytuł profesorski w 1993 r.  Jego twórczość dotyczyła początkowo kultury fizycznej na dawnym pograniczu polsko-niemieckim, a następnie objęła tematykę rozwoju wychowania fizycznego i sportu w zachodnio-północnej części Polski, na tzw. ziemiach odzyskanych.

W latach 1971–1984 był jego Prodziekanem, w latach 1984–1987 Dziekanem, a następnie Prorektorem ds. Filii.

Pełnił funkcje m.in. Dziekana Zamiejscowego Wydziału WF (1984–1987), Prorektora ds. Zamiejscowego Wydziału WF (1987–1990), Prorektora ds. kształcenia zamiejscowego (1993–1999), Dyrektora Instytutu WF (1999–2003).

Zmarł 2 października 2013 r.