Polski Komitet Paraolimpijski powołał prof. dra hab. Tomasza Tasiemskiego, dziekana Wydziału Nauk o Kulturze Fizycznej w Akademii Wychowania Fizycznego im. E. Piaseckiego w Poznaniu, byłego zawodnika w narciarstwie alpejskim, paraolimpijczyka na przewodniczącego Rady Naukowej. Z kolei dr Piotr Urbański z Zakładu Adaptowanej Aktywności Fizycznej AWF pełnić będzie rolę sekretarza tej rady. Funkcje te objęli na 5 lat.
Rolą Rady Naukowej PKPar jest nadzorowanie badań naukowych podczas wydarzeń sportowych organizowanych przez ten Komitet, a także podnoszenie poziomu wiedzy i promocja nauki w obszarze sportu osób z niepełnosprawnościami, który – jak zaznacza PKPar – zmienił się diametralnie na przestrzeni ostatnich kilkudziesięciu lat, niosąc za sobą wzrost świadomości społecznej, a także rozwój badań naukowych w tym obszarze. – Poprzez powołanie Rady Naukowej, Polski Komitet Paraolimpijski (PKPar) dąży do rozwijania dialogu między Ruchem Paraolimpijskim a światem akademickim, pragnąc zapewnić dogodną i profesjonalną możliwość współpracy – czytamy w komunikacie Polskiego Komitetu Paraolimpijskiego.
Rada Naukowa skupiać się będzie na realizacji badań przynoszących korzyści dla Ruchu Paraolimpijskiego, m.in. w zakresie metodyki treningu sportowego, fizjologii wysiłku fizycznego, psychologii sportu, współpracuje z zagranicznymi jednostkami o podobnej specyfice, np. IPC Science Committee. Rada Naukowa powołana została z inicjatywy prezesa Polskiego Komitetu Paraolimpijskiego Łukasza Szeligi oraz dr. Piotra Urbańskiego, pracownika Zakładu Adaptowanej Aktywności Fizycznej AWF w Poznaniu.
Nowy przewodniczący prof. dr hab. Tomasz Tasiemski jest kierownikiem Katedry Teorii i Metodyki Sportu, a także Zakładu Adaptowanej Aktywności Fizycznej AWF w Poznaniu. W roku 1990 uległ urazowi rdzenia kręgowego (URK) i od tego czasu praca naukowa i zainteresowania pozazawodowe związane są z zagadnieniami sportu i aktywnej rehabilitacji osób po urazie rdzenia. Jako zawodnik uczestniczył w VI Zimowych Igrzyskach Paraolimpijskich w Lillehammer (1994). Był laureatem stypendium naukowego The British Council w Wielkiej Brytanii i dwóch stypendiów naukowych Komisji Europejskiej.
Wolny czas poświęca na działalność w zagranicznych organizacjach charytatywnych zajmujących się podnoszeniem poziomu rehabilitacji osób po URK. Do tej pory współpracował we wdrażaniu aktywnej rehabilitacji dla osób po URK w 16 krajach: Rumunii, Albanii, Rosji, Gruzji, Anglii, Irlandii Północnej, Wietnamie, Nepalu, Indiach, Bangladeszu, Tajlandii, Malezji, Zimbabwe, Ugandzie, Botswanie, Maroko. Nadal rekreacyjnie uprawia sport: narciarstwo alpejskie na mono-ski, nurkowanie, szybownictwo.