Ze smutkiem informujemy, że 25 grudnia br. odszedł z naszej społeczności akademickiej dr Stanisław Wylegalski. W latach 1984-1999 kierownik Zakładu Biochemii, ceniony wykładowca i wychowawca kolejnych pokoleń studentów. Zarażał pasją zdobywania wiedzy, prezentując niezmiennie najwyższy poziom kultury osobistej i szacunku do człowieka.
Urodził się 9 listopada 1932 r. w Skokach k. Wągrowca. W 1956r. rozpoczął pracę w Wyższej Szkole Wychowania Fizycznego w Poznaniu w charakterze asystenta. Od czasu powstania filii Akademii Wychowania Fizycznego w Gorzowie (1971) tam również prowadził zajęcia dydaktyczne. W ramach współpracy uczelni ze środowiskiem w 1957 r. podjął pracę trenerską w Kolejowym Klubie Sportowym „Lech”. W tym samym roku został skierowany do Ośrodka Przygotowań Olimpijskich w Cetniewie. Tam ukończył specjalny kurs uzyskując stopień trenera II klasy z gimnastyki przyrządowej oraz akrobatyki sportowej. W latach 1961-1966 prowadził kursy przygotowawcze instruktorów ćwiczeń gimnastycznych dla załóg zakładów pracy. Pełnił też funkcję konsultanta w tej dziedzinie przy Wojewódzkiej Komisji Związków Zawodowych. Był członkiem Komisji Szkoleniowej do Spraw Rekreacji przy Zarządzie Głównym Towarzystwa Krzewienia Kultury Fizycznej w Warszawie. Był autorem wielu cenionych publikacji, początkowo z zakresu rekreacji a następnie biochemii, której docelowo poświęcił swoje życie. Pracę doktorską pt.: „Badanie wpływu tiaminy (witaminy B1) na wydzielanie się kwasu pirogronowego z ustroju w zależności od wysiłku fizycznego” napisał pod kierunkiem Profesora Stefana Bączyka i obronił w 1965 roku w AWF w Warszawie. Praca ta uznana została za dzieło o charakterze wdrożeniowym w sporcie wyczynowym i stała się impulsem do dalszych badań biochemicznych dotyczących witamin, makro- i mikroelementów oraz wybranych metabolitów w ustroju sportowców. Znaczna część Jego prac naukowych dotyczyła amin katecholowych oraz ich metabolitów w powiązaniu z wysiłkiem fizycznym, wiekiem oraz czynnikami emocjonalnymi. Zagadnienia amin katecholowych oraz ich metabolitów w aspekcie przemian anaerobowych były tak naprawdę jednym z jego „koników”.
Dzięki swojej wiedzy i kulturze osobistej w środowisku uznawany był za Profesora. Po przejściu na emeryturę utrzymywał stały kontakt z AWF w Poznaniu. Uczestniczył w badaniach, służył radą, konsultował liczne projekty. Stale był w ruchu, który sprawiał, że czuł się młody i spełniony. Do ruchu zachęcał też innych dając właściwy przykład jako pracownik AWF.
Uroczystości pogrzebowe odbędą się w dniu 31 grudnia br. o godzinie 11:00 na Cmentarzu Junikowskim (bezpośrednio przy grobie) [pole: 33; kwatera: 1; rząd: 3; miejsce: 40].
Żegnamy Cię Profesorze …